Aanduidingen voor Gebruik

Tramadol wordt toegepast voor sterke acute en chronische pijn, inclusief in de postoperatieve periode, bij verwondingen, bij kankerpatiënten en voor operaties. Het wordt niet aanbevolen voor milde pijn.

Toedieningswijze

Volwassenen en kinderen ouder dan 14 jaar kunnen intraveneus (langzaam druppelen) 50-100 mg (1-2 ampullen) worden toegediend, tot 400 mg (0,4 g) per dag. Het kan ook intramusculair of subcutaan in dezelfde dosering worden toegediend. Voor orale toediening, gebruik capsules van 50 mg tot 8 capsules (0,4 g) per dag of als druppels – 20 druppels elk (bevatten 50 mg tramadol) die in een kleine hoeveelheid water tot 8 keer per dag moeten worden ingenomen.

Tramadol kan ook rectaal (voor inbrenging in het rectum) worden toegediend in de vorm van zetpillen die 0,1 g (100 mg) bevatten, met 1 zetpil tot 4 keer per dag.

Bij intraveneuze toediening heeft het een analgetisch effect binnen 5-10 minuten, terwijl orale toediening een effect heeft binnen 30-40 minuten. Het effect houdt aan voor 3-5 uur.

Overdosis

Symptomen: Ademhalingsdepressie, tot apne, convulsies, pupilvernauwing, anurie, coma.

Behandeling: Toediening van naloxon (specifieke antagonist) intraveneus, maagspoeling en handhaving van vitale functies.

Bijwerkingen

Tramadol wordt relatief goed verdragen en veroorzaakt bij gebruikelijke doseringen geen uitgesproken ademhalingsdepressie of heeft geen significante invloed op de bloedcirculatie en het maagdarmkanaal. Het kan echter veroorzaken:

• Misselijkheid
• Braken
• Dizzy
• Zweetaanvallen

Contra-indicaties

Tramadol mag niet worden voorgeschreven in de volgende gevallen:

• Acute alcoholintoxicatie (vergiftiging)
• Overgevoeligheid voor narcotische analgetica
• Patiënten die MAO-remmers gebruiken
• Zwangerschap (voorschrift moet met uiterste voorzichtigheid worden gedaan)
• Kinderen onder de 14 jaar

Het geneesmiddel mag niet gedurende langere perioden worden gebruikt.

Interacties met andere geneesmiddelen en alcohol

Tramadol versterkt het effect van geneesmiddelen die het centrale zenuwstelsel onderdrukken (inclusief kalmeringsmiddelen, hypnotica, sedativa en anesthetica), evenals ethanol. Inducers van microsomale oxidatie (inclusief carbamazepine en barbituraten) verminderen de ernst van de analgetische werking van tramadol en de duur ervan. Aangezien carbamazepine de metabolisme van tramadol verhoogt en het risico op aanvallen vergroot, wordt gelijktijdig gebruik van carbamazepine en tramadol niet aanbevolen. Langdurig gebruik van opioïde analgetica of barbituraten kan de ontwikkeling van kruis-tolerantie stimuleren.